Teori
ini berkembang dalam tahun 1960-an dan 70-an. Ahli-ahli bahasa fungsional iaitu
Halliday dan Wilkins, bukan sahaja mengkaji bahasa dari segi struktur malahan
mereka juga memberikan perhatian terhadap fungsi bahasa sebagai alat
komunikasi. Tegasnya, kajian bahasa bukan semata-mata tertumpu kepada
bentuk-bentuk bahasa bahkan juga terhadap perubahan-perubahan yang berlaku pada
bentuk-bentuk bahasa ketika seseorang itu berkomunikasi. Ahli-ahli bahasa
fungsional mempunyai anggapan tertentu tentang bahasa, antara lainnya:
•Sistem bahasa yang digunakan oleh masyarakat untuk
berkomunikasi bukan merupakan satu sistem yang tertutup dan statik sebaliknya
terbuka dan dinamis.
•Asas elemen-elemen dalam struktur bahasa ialah semantik dan
bukannya hubungan
sintaksis.
•Oleh sebab bahasa tidak statik, maka terdapat variasi dalam
penggunaan bahasa. Variasi
bahasa ini timbul disebabkan tuntutan sesuatu
situasi sosial.
•Sebagai alat perhubungan, fungsi bahasa bukan setakat untuk
menggambarkan fikiran
tetapi juga dapat menggambarkan penuturnya.
katakan like jika best ya!
No comments:
Post a Comment